طراحی مجتمع کودکان بی‌سرپرست با تأکید بر رویکرد بیوفیلیک

چکیده

هدف اصلی تحقیق حاضر طراحی مجتمع کودکان بی‌سرپرست با تأکید بر رویکرد بیوفیلیک است. روش مورداستفاده در این پژوهش، روش تحلیل محتواست. جمع آوری داده های این تحقیق مبتنی بر اطلاعات مطالعات کتابخانه ای به‌منظور دست یابی به فاکتورها و احکام طراحی مجتمع کودکان بی‌سرپرست است.  طبق تحلیل های صورت گرفته مشخص شد که در میان 9 ویژگی طراحی بیوفیلیک، ویژگی‌های “تنوع حسی” و “تبدیل پذیری” دارای مرتبه بالای اهمیت هستند. تنوع حسی به واسطۀ برقراری تعامل چندحسی میان کودک و طبیعت از مهم ترین تجربه های مستقیم از طبیعت محسوب می‌شود . تبدیل پذیری که از عوامل اصلی تجربۀ مکان و فضا است در دو مقیاس فضاها و مصالح مورداستفاده قابل بررسی است. از لحاظ طراحی فضاها می‌توان به ادغام محیط کالبدی و طبیعی و ایجاد پیوستگی بین فضای داخلی و محیط باز اشاره کرد. در نهایت کدها، احکام و توصیه‌های مربوط به طراحی با رویکرد بیوفیلیک براساس هریک از ویژگی‌های طراحی بیوفیلیک ارائه گردید و اقدام به ارائه‌ی پلان‌ها و سایر مدارک معماری گردید.

واژگان کلیدی:

مجتمع کودکان بی‌سرپرست، بیوفیلیک، طبیعت، معماری